Ο λαϊκός ζωγράφος Θεόφιλος

    Ο Θεόφιλος Χατζημιχαήλ ή Κεφαλάς (Κεφάλας) γεννήθηκε στη Βαρειά της Λέσβου (1867-1870). Ο πατέρας του ήταν τσαγκάρης, ενώ η μητέρα του ήταν κόρη αγιογράφου. Στο σχολείο δεν τα πήγαινε και πολύ καλά, αλλά από νωρίς έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τη ζωγραφική, μαθαίνοντας κοντά στον παππού του.
    Σε ηλικία 18 ετών φεύγει από το νησί του και πηγαίνει να δουλέψει ως θυροφύλακας (Καβάσης) στη Σμύρνη, για λογαριασμό του Ελληνικού Προξενείου.
    Μετά από μερικά χρόνια φεύγει και πηγαίνει να ζήσει για 30 περίπου χρόνια στο Βόλο και στο Πήλιο, όπου δουλεύει ευκαιριακά ζωγραφίζοντας σε σπίτια και μαγαζιά, πολλές φορές με αμοιβή ένα πιάτο φαΐ. Πολλές φορές τον κορόιδευαν και λόγω της απόφασής του να ντύνεται καθημερινά ως τσολιάς ή ως Μεγαλέξανδρος σε διάφορες θεατρικές παραστάσεις που ανέβαζε ο ίδιος.
     Προστάτης του αυτήν την περίοδο στάθηκε ο κτηματίας Γιάννης Κοντός, για λογαριασμό του οποίου ο Θεόφιλος ζωγράφισε πολλά έργα. Η οικία Κοντού λειτουργεί σήμερα ως το Μουσείο Θεόφιλου.
      Το 1927 επιστρέφει στη Λέσβο μετά από ένα επεισόδιο σε ένα καφενείο, όπου κάποιος για να σπάσει πλάκα, τον έριξε από μία σκάλα όπου ήταν ανεβασμένος και ζωγράφιζε. Πολλά από τα έργα του καταστράφηκαν είτε από πυρκαγιές και κατεδαφίσεις, είτε από αμέλεια.
      Ο μοναδικός που αναγνώρισε την αξία του έργου του Θεόφιλου ήταν ο τεχνοκριτικός Στρατής Ελευθεριάδης, ο οποίος προσπάθησε να το κάνει γνωστό σε όλον τον κόσμο, κάτι όμως που συνέβη δυστυχώς μετά τον θάνατο του ζωγράφου.
      Ο Θεόφιλος πέθανε τον Μάρτιο του 1934, πιθανότατα από τροφική δηλητηρίαση. 

Οι χρόνοι των ρημάτων

Μπορούμε να κατατάξουμε τους χρόνους σε τρεις κατηγορίες:

1.Παροντικοί χρόνοι: (αυτοί που μιλούν για το σήμερα): Ενεστώτας και παρακείμενος

2.Παρελθοντικοί χρόνοι: (αυτοί που μιλούν για το χτες ): Παρατατικός, αόριστος και υπερσυντέλικος.

3.Μελλοντικοί χρόνοι: (αυτοί που μιλούν για το αύριο ): Στιγμιαίος μέλλοντας, εξακολουθητικός μέλλοντας και συντελεσμένος μέλλοντας.

Οι μορφές που παίρνει το ρήμα για να παρουσιάσουμε αυτό που σημαίνει λέγονται εγκλίσεις και είναι τρεις: Η οριστική, η υποτακτική και η προστακτική.

Φωνές ονομάζονται οι ομάδες μορφολογικών τύπων των ρημάτων και είναι δύο: η ενεργητική φωνή (κατάληξη σε -ω) και η παθητική φωνή (κατάληξη σε -μαι). 

Η οριστική έγκλιση έχει τους εξής οχτώ χρόνους:

Αναλυτικότερα: Ο ενεστώτας φανερώνει κάτι που γίνεται τώρα, συνέχεια ή με επανάληψη π.χ. Ο Σωτήρης παίζει πιάνο.

Ο παρατατικός φανερώνει κάτι που γινόταν στο παρελθόν συνέχεια ή με επανάληψη π.χ. Ο Κώστας έβαφε χθες τον τοίχο.

Ο αόριστος φανερώνει κάτι που έγινε στο παρελθόν σε μια στιγμή και τέλειωσε εκεί π.χ. Ο μανάβης πούλησε χθες όλα τα φρούτα του.

Ο εξακολουθητικός μέλλοντας φανερώνει κάτι που θα γίνεται στο μέλλον συνέχεια ή με επανάληψη π.χ. Η μητέρα θα σιδερώνει αύριο όλη μέρα.

Ο συνοπτικός ή στιγμιαίος μέλλοντας φανερώνει κάτι που θα γίνει στο μέλλον σε μια στιγμή π.χ. Ο Βασίλης θα φτιάξει το Σάββατο τη σκεπή. 

Ο παρακείμενος φανερώνει κάτι που έχει γίνει στο παρελθόν και έχει τελειώσει τώρα, την ώρα που μιλάμε π.χ. Ο πατέρας μου έχει φύγει εδώ και ώρα για τη δουλειά του.

Ο υπερσυντέλικος φανερώνει κάτι που ήταν τελειωμένο στο παρελθόν πριν γίνει κάτι άλλο π.χ. Εγώ είχα γράψει τις ασκήσεις μου, προτού έρθεις.

Ο συντελεσμένος μέλλοντας φανερώνει κάτι που θα είναι τελειωμένο στο μέλλον, αφού πρώτα γίνει κάτι άλλο π.χ. Όταν θα έρθεις αύριο, εγώ θα έχω καθαρίσει όλο το σπίτι.

Βάλε τα παρακάτω ρήματα σε όλους τους χρόνους του και στις δύο φωνές.

Ενεστώτας: βάφω, βάφομαι

Παρατατικός:_______________________________

Αόριστος:__________________________________

Εξακολουθητικός μέλλοντας:________________________________

Συνοπτικός μέλλοντας:____________________________________

Παρακείμενος:_________________________________

Υπερσυντέλικος:_______________________________

Συντελεσμένος μέλλοντας:___________________________________

 

   

Οι άθλοι του Θησέα

     Ο Θησέας μόλις έμαθε από τη μητέρα του, Αίθρα, την καταγωγή του και αφού μπόρεσε να σηκώσει το βράχο και να βρει τα σανδάλια και το ξίφος που είχε κρύψει ο Αιγέας, ξεκίνησε αμέσως να πάει στην Αθήνα για να γνωρίσει τον πατέρα του,
     Ο Θησέας επέλεξε να πάρει το δρόμο της στεριάς για να φτάσει στην Αθήνα, παρόλο που η στεριά ήταν γεμάτη από τέρατα και ληστές. Οι άθλοι που επιτέλεσε ο Θησέας στη διαδρομή του από την Τροιζήνα προς την Αθήνα ήταν οι εξής:
     Ο πρώτος ληστής που αντιμετώπισε ήταν ο Περιφήτης, γιος του Ήφαιστου, που δρούσε στο βουνό Αραχναίο, κοντά στην Επίδαυρο. Έστηνε καρτέρι στους περαστικούς και τους σκότωνε με ένα μεγάλο μεταλλικό ρόπαλο, γι’ αυτό ονομαζόταν και Κορυνήτης, από την «κορύνη», που στα αρχαία ελληνικά σήμαινε «ρόπαλο». Ο Θησέας πάλεψε μαζί του, τον νίκησε, τον σκότωσε και κράτησε το ρόπαλο για τον εαυτό του.
    Αμέσως μετά πήγε στις Κενχρεαί, κοντά στον Ισθμό, που ήταν η πατρίδα του Σίνη του Πιτυοκάμπτη (πευκο-λυγιστής). Όπως λέει και το όνομά του, ο γιος του Ποσειδώνα σκότωνε τους περαστικούς με τον εξής σκληρό τρόπο: Κατέβαζε κάτω δύο παράλληλους γειτονικούς πεύκους, στους οποίους έδενε τους περαστικούς. Μόλις τους έδενε σφικτά, άφηνε τα πευκόδεντρα να επιστρέψουν στην αρχική οριζόντιά τους θέση, με αποτέλεσμα να τεντώνουν βίαια και να διαμελίζουν το άτυχο θύμα από τη μέση. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο ο Θησέας σκότωσε τον άκαρδο ληστή.
    Αφού πέρασε από την Κόρινθο, έφτασε στον Κρομμύωνα, στην περιοχή που σήμερα βρίσκεται ο οικισμός των Αγίων Θεοδώρων, όπου με ακόντια και ξίφη σκότωσε μια αγριογουρούνα, τη Φαιά, κόρη του Τυφώνα και της Έχιδνας, που προκαλούσε φοβερές ζημιές στην περιοχή. Η Φαιά ήταν μητέρα του Καλυδώνιου και του Ερυμάνθιου κάπρου.
    Την επόμενή του στάση – και, ίσως, την πιο επικίνδυνη – την έκανε στις «Σκιρωνίδες Πέτρες», εκεί που βρίσκεται σήμερα η Κακιά Σκάλα, κοντά στα Μέγαρα. Εκεί, τον δρόμο αποτελούσε ένα θεόστενο μονοπατάκι, κατασκευασμένο ίσα -ίσα να χωράει μόνο έναν ταξιδιώτη. Στα βουνά ζούσε ο Σκίρωνας, γιος του Κορίνθου και εγγονός του Πέλοπα, που υποχρέωνε τους περαστικούς να σκύψουν να του πλύνουν τα πόδια. Μόλις κόντευαν να τελειώσουν, τους έδινε μια κλωτσιά και έπεφταν στην παραλία, όπου υπήρχε μια τεράστια σαρκοφάγα χελώνα, που καταβρόχθιζε με μανία τους περαστικούς που της έριχνε ο Σκίρωνας. Ο Θησέας πλήρωσε τον Σκίρωνα με το ίδιο νόμισμα, ενώ αργότερα κατέβηκε στην παραλία και σκότωσε τη χελώνα. Το καβούκι της το έκανε ασπίδα.
    Στην Ελευσίνα, ο Θησέας κατόρθωσε να νικήσει τον Κερκύονα, γιο του Ποσειδώνα και άριστο πυγμάχο, ο οποίος προκαλούσε τους διαβάτες σε μάχη μέχρι θανάτου. Ο Θησέας τον σήκωσε ψηλά και τον προσεδάφισε με τόση δύναμη, που σκοτώθηκε από τη σύγκρουση.
    Τέλος, η τελευταία πρόκληση για το Θησέα στο δρόμο του ήταν η συνάντησή του με το ληστή Προκρούστη, επίσης γιο του Ποσειδώνα. Ο Προκρούστης είχε τη βάση του στην Ιερά Οδό (Δαφνί) ενώ, όπως και πολλοί άλλοι ληστές, είχε και διάφορα ψευδώνυμα, όπως Δαμάστης ή Πολυπήμονας. Προσφερόταν να παράσχει φιλοξενία στους περαστικούς, αλλά τους υποχρέωνε να ξαπλώσουν σε ειδικό κρεβάτι που διέθετε. Από τους μεν ψηλούς έκοβε το άκρο που εξείχε, τους δε κοντούς τους υπέβαλλε στην πιο κάτω δοκιμασία: τους έδενε με λουριά και τους τέντωνε μέχρι να φτάσουν το απαιτούμενο μήκος. Και στις δύο περιπτώσεις, αφού ολοκλήρωνε τα βασανιστήριά του, τους σκότωνε και έπαιρνε τα πράγματά τους. Ο Θησέας δεν υπέστη τη δοκιμασία αυτή και σκότωσε τον Προκρούστη με τον ίδιο τρόπο που αυτός σκότωνε τα θύματά του.
    Δεν πρέπει βέβαια να ξεχνάμε και το μεγαλύτερο άθλο του Θησέα, που ήταν η θανάτωση του Μινώταυρου, ένα τέρας με κεφάλι ταύρου και σώμα ανθρώπινο, που ζούσε κλεισμένος στο λαβύρινθο, στο υπόγειο του παλατιού του Μίνωα, που τον είχε φτιάξει ο Αθηναίος Δαίδαλος.
    Ο Θησέας θέλησε να απαλλάξει την πατρίδα του από τον βαρύ φόρο που είχε επιβάλλει ο Μίνωας στους Αθηναίους για το θάνατο του γιου του, απαιτώντας κάθε χρόνο να θυσιάζονται επτά νέες και επτά νέοι στον Μινώταυρο. Με τη βοήθεια όμως της κόρης του Μίνωα, Αριάδνης, που του παρείχε το μίτο, κατάφερε να εξοντώσει το τέρας και να βγει σώος από τον λαβύρινθο.  

Πώς εκφράζω τη γνώμη μου

    Όταν θέλουμε να εκφράσουμε τη γνώμη μας για κάποιο θέμα, διατυπώνουμε την άποψή μας με τις κατάλληλες εκφράσεις: νομίζω ότι, η γνώμη μου είναι ότι, πιστεύω πως, θεωρώ ότι.
    Στη συνέχεια αναφέρουμε τα επιχειρήματά μας, για να υποστηρίξουμε τη γνώμη μας με τις λέξεις: γιατί, επειδή, διότι, λόγω του ότι, καθώς.
    Τέλος καταλήγουμε σε ένα συμπέρασμα με τη χρήση των λέξεων και φράσεων: άρα, επομένως, σαν συμπέρασμα, για το λόγο αυτό, καταλήγουμε λοιπόν, διαπιστώνουμε λοιπόν.

Ας υποθέσουμε λοιπόν πως θέλω να πω την άποψή μου για το θέμα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

     Θεωρώ πως η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι κατά κύριο λόγο αποτέλεσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας.
    Αυτό συμβαίνει διότι ο ατμοσφαιρικός αέρας επιβαρύνεται πάρα πολύ από την κατανάλωση ορυκτών καυσίμων από τις βιομηχανίες, τις μεταφορές και τα νοικοκυριά.
     Για το λόγο αυτό θα πρέπει να γίνει προσπάθεια από όλους, ώστε να στραφούμε σε καθαρές πηγές ενέργειας, για να προστατεύσουμε το φυσικό περιβάλλον και την υγεία μας.


Ζητείται η γνώμη σου για το ζήτημα των τροχαίων ατυχημάτων. Πώς θα το διατύπωνες;


     Πιστεύω πως




     Αυτό συμβαίνει επειδή




      Επομένως

Η ελιά

   Η ελιά είναι οπωροφόρο δένδρο το οποίο  συναντάται πολύ συχνά στην Ελλάδα. Ο καρπός της ονομάζεται επίσης ελιά, από τον οποίο βγαίνει το ελαιόλαδο. Είναι σύμβολο της Θεάς Αθηνάς.
   Είναι πολύ βασική για την περίφημη μεσογειακή διατροφή, εξαιτίας των καρπών της και του ελαιόλαδου. Είναι γνωστή από την αρχαιότητα. Καλλιεργούνταν στην αρχαία Ελλάδα και αποτελούσε εμπορικό προϊόν. Δέντρο της οικογένειας των Ελαιιδών (Δικοτυλήδονα). Είναι γνωστό από τους αρχαιοτάτους χρόνους και πιθανότατα κατάγεται από το χώρο της Ανατολικής Μεσογείου. Η ελληνική παράδοση θέλει πατρίδα της ελιάς την Αθήνα, αφού η πρώτη ελιά φυτεύτηκε από την Αθηνά στην Ακρόπολη.
   Οπωσδήποτε, οι Έλληνες είναι ο πρώτος λαός που καλλιέργησε την ελιά στον ευρωπαϊκό μεσογειακό χώρο. Η ελιά προτιμά κλίματα εύκρατα χωρίς ακρότητες θερμοκρασίας (μέση ετήσια θερμοκρασία 16 βαθμούς Κελσίου) και υγρασίας, γι΄αυτό είναι ευρύτατα διαδεδομένη στη μεσογειακή ζώνη (Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Τουρκία, Αλγερία, κ.λ.π.).
    Είναι δένδρο αειθαλές, έχει φύλλα αντίθετα, λογχοειδή, δερματώδη, σκουροπράσινα πάνω, αργυρόχροα κάτω.
   Τα άνθη της είναι λευκωπά, οι ποικιλίες που καλλιεργούνται είναι πολλές. Σε μερικές απ΄ αυτές, με μια ορθολογική επιλογή έχει επιτευχθεί μεγαλύτερη απόδοση σε ελαιόλαδο χάρη σε μια αξιόλογη σμίκρυνση του πυρήνα προς όφελος της σάρκας.

Η ιστορία της ελιάς

    Το δένδρο της ελιάς είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τη ζωή των ανθρώπων της Μεσογείου. Από αρχαιοτάτων χρόνων εμφανίζεται στους μύθους, στις παραστάσεις και στην ιστορία των λαών της. Η ελιά αποτελούσε ανέκαθεν σύμβολο ειρήνης, ευημερίας, γονιμότητας και ευφορίας.
    Οι Ολυμπιονίκες κέρδιζαν ένα στεφάνι ελιάς, για να καταλάβουμε πόσο πολύτιμο είναι το δένδρο αυτό για τον άνθρωπο. Η ελιά, όπως αναφέρει ο μύθος, ήταν το δώρο της θεάς Αθηνάς στους κατοίκους της πόλης της Αθήνας, οι οποίοι σε ένδειξη ευγνωμοσύνης έδωσαν το όνομα της θεάς στην πόλη τους.
    Το δένδρο της ελιάς εμφανίστηκε στην περιοχή της Μεσογείου χιλιάδες χρόνια πριν και από εκεί εξαπλώθηκε στις γύρω χώρες.
     Στην Πελοπόννησο, η καλλιέργεια της ελιάς ξεκίνησε γύρω στον 3ο αιώνα π.Χ. Είναι γνωστό δε ότι οι αρχαίοι Έλληνες άλειφαν το σώμα τους και τα μαλλιά τους με λάδι ελιάς, για περιποίηση και υγεία. Πάμπολλα ελληνικά και ρωμαϊκά γραπτά αναφέρονται στην ελιά και τον ευεργετικό της ρόλο. Αναφορές στην ελιά βρίσκονται τόσο στη Βίβλο όσο και στο Κοράνι. Η καλλιέργεια της ελιάς υπολογίζεται ότι ξεκίνησε πριν από 7.000 χρόνια. Οι Ρωμαίοι με τις κατακτήσεις τους βοήθησαν να εξαπλωθεί η ελιά στις περιοχές της απέραντης αυτοκρατορίας τους.

Οξύτονα, παροξύτονα και προπαροξύτονα

Οι συλλαβές των ουσιαστικών και ο χαρακτηρισμός τους ανάλογα με τη συλλαβή που τονίζονται.

Λήγουσα. Είναι η τελευταία συλλαβή της λέξης.

Παραλήγουσα. Είναι η προτελευταία συλλαβή της λέξης.

Προπαραλήγουσα.  Είναι η πριν από την προτελευταία συλλαβή της λέξης.

Οξύτονα.  Λέγονται τα ουσιαστικά που τονίζονται στη λήγουσα.

Παροξύτονα.  Λέγονται τα ουσιαστικά που τονίζονται στην παραλήγουσα.

Προπαροξύτονα. Λέγονται τα ουσιαστικά που τονίζονται στην προπαραλήγουσα.

ΑΣΚΗΣΗ

Να χωρίσετε τις παρακάτω λέξεις, ανάλογα με τη συλλαβή που τονίζονται.

(άνθρωπος, κήπος, δάσκαλος, δύναμη, κερί, γόμα, βουλευτής, καθηγητής, αγρότης, σκύλος, γάτα, στολή, βουνό, τηλεόραση, ουρανός, κρεβάτι, ρούχο, καρέκλα, παπί, χαρτί, ποδήλατο, σάκα, θρανίο, παιδί, εκκλησία, φακός, γυαλί, καλώδιο, πίνακας, παράθυρο, εδώ, εκεί, λίγο)

                                                                                                                       

Οξύτονα	Παροξύτονα	Προπαροξύτονα

Οι άθλοι του Ηρακλή

    Το όνομα του Ηρακλή προέρχεται από τη λέξη Ήρα και κλέος(=δόξα), δηλαδή τον άνθρωπο που απέκτησε φήμη λόγω της Ήρας. Ο Ηρακλής ήταν γιος της Αλκμήνης και του Δία, γεννήθηκε στη Θήβα, αλλά καταγόταν από την Αργολίδα. Παρόλο που καταγόταν από έναν άλλο σημαντικό μυθικό ήρωα, το βασιλιά της Αργολίδας, τον Περσέα, γεννήθηκε στη Θήβα, όπου και πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Στη Θήβα κατέφυγαν η μητέρα του Αλκμήνη και ο σύζυγός της Αμφιτρύονας, για να καθαρθεί ο τελευταίος από το μίασμα της κατά λάθος δολοφονίας του πεθερού του Ηλεκτρύωνα, γιου του Περσέα και βασιλιά των Μυκηνών.Στη διάρκεια μιας απουσίας του Αμφιτρύονα από τη Θήβα σε εκστρατεία, ο Δίας θαμπωμένος από την ομορφιά της Αλκμήνης αποφάσισε να την πλανέψει. Πήρε λοιπόν τη μορφή του Αμφιτρύονα, προσποιήθηκε ότι γύρισε νικητής από την εκστρατεία και ξεγέλασε την Αλκμήνη.
     Καρπός του έρωτά τους ήταν δίδυμα αγόρια, ο Ηρακλής και ο Ιφικλής. Ο Δίας, όμως, ήταν αλαζονικός και καυχησιάρης. Έτσι, όταν πλησίαζε η μέρα της γέννησης του Ηρακλή, ανακοίνωσε μπροστά σ' όλους τους θεούς ότι θα γεννηθεί κάποιος απόγονος του Περσέα που θα γίνει βασιλιάς των Μυκηνών.
     Ο φθόνος της Ήρας για το νόθο παιδί του συντρόφου της, Δία, ξεκίνησε από τη βρεφική ακόμα ηλικία του, εκεί όπου έστειλε στην κούνια του βρέφους δύο φίδια, τα οποία ο Ηρακλής έπνιξε με τα χέρια του. Κατά τα εφηβικά του χρόνια, ο Ηρακλής προκάλεσε τον πόλεμο μεταξύ της Θήβας και του Ορχομενού, νικώντας τους δεύτερους. Ο βασιλιάς της Θήβας του έδωσε ως ανταμοιβή την κόρη του Μεγάρα, η οποία έγινε σύζυγος του ήρωα και απέκτησαν τρία παιδιά. Η ευτυχισμένη ζωή του Ηρακλή όμως φούντωσε περισσότερο το μίσος της Ήρας, η οποία του έστειλε λύσσα και τον οδήγησε να δολοφονήσει τη γυναίκα και τα παιδιά του.
     Όταν ο Ηρακλής συνήλθε και συνειδητοποίησε την αποτρόπαια πράξη του, προκειμένου να εξαγνισθεί οδηγήθηκε στο Μαντείο των Δελφών προκειμένου να πάρει χρησμό. Ο χρησμός που του όρισε το Μαντείο ήταν να υπηρετήσει για δώδεκα χρόνια το βασιλιά της Τίρυνθας, Ευρυσθέα και να υλοποιήσει τους άθλους που ο βασιλιάς θα του όριζε. Όταν πραγματοποιούσε τους άθλους που θα του επέβαλε ο Ευρυσθέας, θα γινόταν αθάνατος.
    Έτσι σύμφωνα με το μύθο ο Ηρακλής ξεκίνησε από την εξόντωση του λιονταριού της Νεμέας, στη συνέχεια κατευθύνθηκε στην περιοχή της Λέρνας, όπου στόχος ήταν να απαλλάξει τη λίμνη από το τρομερό τέρας με τα εννέα κεφάλια, τη Λερναία Ύδρα. Ακολουθεί το Ελάφι της Αρτέμιδος, ο Ερυμάνθιος Κάπρος, οι Στάβλοι του Αυγεία, οι Στυμφαλίδες Όρνιθες, ο Ταύρος της Κρήτης, τα Άλογα του Διομήδη, η Ζώνη της Ιππολύτης, τα Βόδια του Γηρυόνη, τα Μήλα των Εσπερίδων και ο Κέρβερος.

                                                 Η ζώνη της Ιππολύτης

                                                       

                                                          Η Λερναία Ύδρα
                                                       

                                                      Οι στάβλοι του Αυγεία
                                                         

                                                     Τα άλογα του Διομήδη

                                               
                                                       Ο Ερυμάνθιος κάπρος

  
                                                     Οι Στυμφαλίδες όρνιθες
                                                       

                                                      Το λιοντάρι της Νεμέας

                                                     Ο ταύρος της Κρήτης
                                                            

                                                    Το ελάφι της Αρτέμιδος

                                                             Ο Κέρβερος
                                                       

                                                      Τα βόδια του Γηρυόνη
                                                         

                                                     Τα μήλα των Εσπερίδων

Το τέλος του Ηρακλή

Η φθειρίαση και η αντιμετώπισή της

  

      Η μόλυνση με φθείρες της κεφαλής είναι σύνηθες γεγονός στους βρεφονηπιακούς

σταθμούς και στα παιδιά σχολικής ηλικίας. Όλες οι κοινωνικοοικονομικές ομάδες

μπορούν να προσβληθούν και η φθειρίαση δεν αποτελεί ένδειξη κακής υγιεινής.

Η φθείρα δεν επηρεάζεται από το μήκος της τρίχας, το συχνό λούσιμο ή το χτένισμα.

Η φθείρα της κεφαλής δεν θέτει σε κίνδυνο την υγεία του παιδιού και δεν είναι

υπεύθυνη για τη διασπορά νοσημάτων.  

Τρόπος μετάδοσης: Οι φθείρες δεν έχουν φτερά. Δεν πετούν ή πηδούν. Η

μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο και όχι από τα ζώα, γίνεται με άμεση επαφή

με τα μαλλιά προσβεβλημένων ατόμων ή πιθανό έμμεσα με επαφή με τα

προσωπικά τους αντικείμενα όπως κτένες, βούρτσες, καπέλα, ρούχα ή        

μαξιλάρια. 

Κύκλος ζωής του παρασίτου: Το ώριμο θήλυ, 1-2 ημέρες μετά τη γονιμοποίηση,

γεννά ωάρια, που προσκολλώνται στερεά στις τρίχες, μέχρι 1 χιλιοστό από το δέρμα,

δεδομένου ότι η θερμοκρασία του σώματος είναι απαραίτητη για την επώασή τους.

Κυρίως προτιμάται η περιοχή πίσω από τα αφτιά και τη βάση του κρανίου. Η

περίοδος επώασης από το στάδιο της κόνιδας μέχρι την εκκόλαψη των πρώτων

νυμφών είναι 6-1Ο ημέρες. Οι ώριμες φθείρες, ικανές για αναπαραγωγή,

εμφανίζονται 1-2 εβδομάδες αργότερα. Ο χρόνος ζωής της είναι 1-3 μήνες και στη

διάρκεια αυτή εναποθέτει περίπου 300 ωάρια. Η ώριμη φθείρα έχει μήκος 1-3

χιλιοστά και γκριζωπό χρώμα. Τρέφεται κάθε 3-6 ώρες, απομυζώντας αίμα από τον

ξενιστή της.

     Κατά την απομύζηση ελευθερώνει τοξίνες στο δέρμα που όταν ευαισθητοποιούν το

άτομο προκαλούν ποικίλου βαθμού κνησμό και επιμολύνσεις από το ξύσιμο.

Η φθείρα της κεφαλής μπορεί να επιβιώσει 1-2 ημέρες μακριά από το τριχωτό

της κεφαλής και τα αυγά της δεν μπορούν να εκκολαφθούν σε θερμοκρασίες       

μικρότερες από αυτές που αναπτύσσονται κοντά στο τριχωτό της κεφαλής. 

Αναγνώριση της μόλυνσης: Η διάγνωση στηρίζεται στην απομόνωση φθείρας ή

στην παρουσία κόνιδας. Επειδή η φθείρα αποφεύγει το φως και συνήθως κινείται

γρήγορα και κρύβεται αποτελεσματικά είναι δύσκολο να απομονωθεί. Έχει βρεθεί ότι

η πιθανότητα ανεύρεσης φθείρας, που υποδηλώνει και ενεργό παρασίτωση, είναι

τέσσερις φορές μεγαλύτερη όταν χρησιμοποιηθεί ειδική κτένα σε σχέση με την

απλή επισκόπηση. Τα αυγά, οι νύμφες και οι φθείρες μπορούν να φανούν με

γυμνό μάτι. Θα μπορούσε όμως να χρησιμοποιηθεί μεγεθυντικός φακός.  

Αντιφθειρική αγωγή: Προκειμένου να εφαρμόζεται έγκαιρα η θεραπεία, πρέπει

να γίνεται τακτικός έλεγχος από το γονέα, με το ειδικό κτένι. 

Για την αντιμετώπιση της φθειρίασης χρησιμοποιούνται τοπικά αντιφθειρικά

σκευάσματα με τη μορφή λοσιόν, σαμπουάν ή κρέμας.

Τα αντιφθειρικά αυτά εφαρμόζονται στα μαλλιά για 5-1Ο λεπτά ή τα σκευάσματα που

έχουν λοσιόν, για μερικές ώρες και η θεραπεία επαναλαμβάνεται μετά από 7-1Ο

ημέρες. Σημειώνεται ότι η δραστική ουσία, παραμένει στα μαλλιά και ασκεί δράση

έως και δύο εβδομάδες μετά την εφαρμογή τους. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για την

αποτελεσματικότητα της θεραπείας.

      Το ξύδι, τα conditioners και ο ζεστός αέρας του σεσουάρ αδρανοποιούν το

αντιφθειρικό που παραμένει στην τρίχα και γι' αυτό δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται

μετά τη θεραπεία. Οι νεκρές κόνιδες που εξακολουθούν να παραμένουν

προσκολλημένες στις τρίχες απομακρύνονται με το ειδικό κτενάκι και διάλυμα ξιδιού

πριν από την επανάληψη της θεραπείας και όχι αμέσως μετά την πρώτη θεραπεία.

Δεν είναι αποδεδειγμένο αν υλικά όπως η βαζελίνη, ελαιόλαδο, μαγιονέζα είναι

αποτελεσματικές θεραπείες.

      Οι χτένες και οι βούρτσες, τα σεντόνια ή τα ρούχα μπορούν να πλυθούν με ζεστό νερό. Η θερμοκρασία άνω των 53,5ο C για 5 λεπτά είναι αρκετή για να

φονεύσει τις φθείρες και τα αβγά τους στα διάφορα αντικείμενα.

Δεδομένου ότι η ώριμη φθείρα επιβιώνει μακριά από τον άνθρωπο 1-2 ημέρες, τα δε

ωάρια εκκολάπτονται σε 6-1Ο ημέρες, τα λούτρινα παιχνίδια που κοιμάται μαζί

τους το παιδί ή άλλα μολυσμένα αντικείμενα, πρέπει να πλένονται και να

απομονώνονται σε πλαστική σακούλα για 10-12 ημέρες.

      Η θεραπεία των κατοικίδιων, όπως γάτας ή σκύλου δε συνιστάται.

Όταν η θεραπεία αποτύχει, συχνά οφείλεται στο ότι δεν δόθηκαν σωστές οδηγίες, δεν

ακολουθήθηκαν σωστά οι οδηγίες χρήσεις του αντιφθειρικού φαρμάκου, δεν

απολυμάνθηκαν τα ρούχα και ο γύρω χώρος και τέλος στο ότι υπήρχε αντοχή στα

αντιφθειρικά φάρμακα. Μάλιστα, για αποφυγή αντοχής συνιστάται να μην

χρησιμοποιείται το ίδιο αντιφθειρικό στο παιδί στη διάρκεια του ίδιου

εξαμήνου, αλλά να γίνονται εναλλαγές. Έτσι, πολλοί σήμερα ακολουθούν

μηχανικούς τρόπους απομάκρυνσης της φθείρας και αποφεύγουν τη φαρμακευτική

αγωγή. Βέβαια, δεν υπάρχει επιστημονική τεκμηρίωση για την αποτελεσματικότητά

τους.

Προφύλαξη: Μεγάλη σημασία για την αντιμετώπιση της φθειρίασης έχει η πρόληψη

και η αποφυγή της νέας μόλυνσης.

Τονίζεται ότι τα παιδιά πρέπει να αποφεύγουν την άμεση επαφή των μαλλιών

τους με τα μαλλιά των άλλων παιδιών καθώς επίσης και να μη μοιράζονται

χτενάκια, βούρτσες και άλλα παρόμοια αντικείμενα. Επίσης δεν πρέπει να

κρεμούν τα σακάκια τους σε κοινές κρεμάστρες στο σχολείο αλλά το καθένα να

έχει το σακάκι του στην καρέκλα του.

     Συχνά χρησιμοποιούνται απωθητικά της φθείρας του τριχωτού της κεφαλής σε

παραδοσιακές συνταγές, απωθητικά σαμπουάν, λοσιόν και spray από αιθέρια έλαια,

χωρίς όμως πλούσια επιστημονική τεκμηρίωση.

Όταν ένα παιδί βρεθεί με ψείρες θα πρέπει να εξεταστούν τα μέλη του

οικογενειακού περιβάλλοντος, καθώς και όλα τα άτομα τα οποία ήλθαν σε στενή

επαφή με τον πάσχοντα και να θεραπευτούν, αν έχουν φθειρίαση. Αυτοί που

κοιμούνται στο ίδιο κρεβάτι πρέπει επίσης να θεραπευτούν προφυλακτικά.

Κανένα νόημα δεν έχουν απολυμάνσεις του περιβάλλοντος με εντομοκτόνα

δεδομένου ότι η φθείρα δύσκολα επιβιώνει μακριά από την κεφαλή και επιπλέον η

δραστική ουσία των εντομοκτόνων μπορεί να προκαλέσει ανεπιθύμητες ενέργειες.

     Τα παιδιά με φθειρίαση του τριχωτού της κεφαλής δεν πρέπει να αποκλείονται από

το σχολείο. Οι γονείς τους όμως, θα πρέπει να ενημερώνονται ότι το παιδί τους θα

πρέπει να κάνει τη σωστή θεραπεία.

Η επέτειος του Πολυτεχνείου

       
                                                     ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ

    Στις 14 Νοεμβρίου του 1973 φοιτητές του Πολυτεχνείου αποφάσισαν αποχή από τα μαθήματά τους και άρχισαν διαδηλώσεις εναντίον της στρατιωτικής δικτατορίας (χούντα), που είχε αναλάβει την εξουσία με τη βία στην Ελλάδα από τις 21 Απριλίου του 1967. Οι «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», όπως ονομάστηκαν, κλείστηκαν μέσα στο κτίριο της Σχολής του Πολυτεχνείου στην Αθήνα και ξεκίνησαν τη λειτουργία ενός ραδιοφωνικού σταθμού, με τον οποίο καλούσαν το λαό να αντισταθεί στη Χούντα των Συνταγματαρχών, ξεκινώντας το μήνυμά τους με την περίφημη πλέον φράση: «Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο, σας μιλά.......».
   Ο αγώνας τους αυτός σύντομα δικαιώθηκε, γιατί ο λαός πράγματι ξεσηκώθηκε εναντίον των δικτατόρων και απαιτούσε τα δικαιώματά του με το γνωστό σύνθημα: «Ψωμί, παιδεία, ελευθερία».Τότε, στις 17 Νοεμβρίου του 1973, ο στρατός αποφάσισε να εισβάλλει με ένα άρμα μάχης (τανκ) μέσα στο χώρο του πολυτεχνείου, για να συλλάβει τους διαδηλωτές. Κατά τη διάρκεια αυτής της επιχείρησης πολλοί φοιτητές σκοτώθηκαν.
   Τους νεκρούς αυτούς τιμούμε κάθε χρόνο στις 17 του Νοέμβρη, γιατί χάρη σε αυτούς, έχουμε εμείς σήμερα δημοκρατία και ζούμε ελεύθεροι.


                                                               

                                          

Παρομοίωση - κυριολεξία - μεταφορά

    Παρομοίωση ονομάζεται το σχήμα του λόγου κατά το οποίο για να τονίσουμε την ιδιότητα ενός ουσιαστικού, το συσχετίζουμε (το συγκρίνουμε) με κάτι άλλο πολύ γνωστό που έχει την ίδια ιδιότητα σε πιο μεγάλο βαθμό. Η σύγκριση γίνεται με τις λέξεις σαν, λες και, μοιάζει με, όμοιος με, καθώς, θαρρείς, σάμπως, όπως, σαν να κ.ά. π.χ. Είναι ψηλός σαν κυπαρίσσι. Μην ξεχνάμε όμως πως το σαν έχει και χρονική έννοια π.χ. Σαν (όταν) έρθεις, θα φύγουμε.

    Κυριολεξία έχουμε όταν οι λέξεις μιας πρότασης χρησιμοποιούνται με την πραγματική (αρχική, βασική) σημασία τους π.χ. Αγόρασα ένα χρυσό κόσμημα.

    Μεταφορά ονομάζεται το σχήμα του λόγου κατά το οποίο οι λέξεις μιας πρότασης δε χρησιμοποιούνται με την πραγματική σημασία τους, αλλά αποδίδουν μια διαφορετική ιδιότητα, που δεν υπάρχει στην πραγματικότητα, αν και έχει κάποια ομοιότητα π.χ. Ο Γιώργος έχει χρυσή καρδιά (εννοώντας πως ο Γιώργος είναι πολύ καλό παιδί).


Βάλε Π για τις παρομοιώσεις, Κ για τις κυριολεξίες και Μ για τις μεταφορές.

α) Μου έπεσε ο πρώτος αριθμός του λαχείου.    _____
β) Αυτός είναι τόσο γρήγορος, λες και είναι γαζέλα.   _____
γ) Ο Γιάννης δεν παίρνει από λόγια.   _____
δ) Εχθές σήκωσα μία βαριά βαλίτσα.   _____
ε) Η ιδέα του αυτή σηκώνει πολλή συζήτηση.   _____
στ) Κοκκίνησα σαν παπαρούνα.   _____
ζ) Με τσάκισε η κούραση.   _____
η) Τα παιδιά παίζουν κυνηγητό.   _____
θ) Δεν πρέπει τα μυαλά μας να πάρουν αέρα.   _____

Εξασκούμαι στην παρομοίωση, τη μεταφορά και την κυριολεξία.


     

Πάθη φωνηέντων

     Έκθλιψη παθαίνει μια λέξη που τελειώνει σε φωνήεν, όταν βρεθεί μπροστά από λέξη που αρχίζει από φωνήεν. Στη θέση του φωνήεντος που φεύγει , βάζουμε απόστροφο π.χ. το άλογο - τ΄ άλογο. Ο σύνδεσμος "και" μετατρέπεται μπροστά από φωνήεν σε"κι" π.χ. κι άλλο. Λέξεις που παθαίνουν συνήθως έκθλιψη είναι οι ακόλουθες: το, του, τα, θα, να, με, σε, από, για, κατά, παρά ίσαμε, μου,σου.  

      Αφαίρεση παθαίνει μια λέξη που αρχίζει από φωνήεν, όταν βρεθεί μετά από λέξη που τελειώνει σε φωνήεν π.χ. μου έφερε - μου ΄φερε.  Συνήθως αφαίρεση έχουμε μετά από τις λέξεις μου, σου, του, τα, πού, που, θα, να. Και εδώ χρησιμοποιούμε την απόστροφο.

     Αποκοπή παθαίνει το τελικό φωνήεν  μιας λέξης, όταν βρεθεί μπροστά από το αρχικό σύμφωνο της λέξης που ακολουθεί π.χ. δώσε το - δώσ΄ το. Η απόστροφος χρησιμοποιείται και σε αυτήν την περίπτωση στη θέση του φωνήεντος που χάνεται. Η λέξη "μέσα" όταν παθαίνει αποκοπή γράφεται με τελικό "ς", ενώ στην έκθλιψη γράφεται με "σ" και απόστροφο π.χ. μες στο σπίτι, αλλά μέσ΄ από το σπίτι. 


 Χρησιμοποίησε στα παρακάτω την έκθλιψη, την αφαίρεση και την αποκοπή, όπως στο παράδειγμα.

μέσα - μέσ΄ από                           να έρθω -                                        μέσα στην - 
θα είμαι -                                      και εγώ -                                         μου έφερε - 
πάρε το -                                      το άλλο -                                          δώσε μου -     
το ένα -                                          για αλλού -                                     σε αγαπώ -                              


Εξάσκηση στα πάθη των φωνηέντων